INHOUD

1. Voorwoord (PA4XA)
2. Maandag 7 december 2015 (Bestuur)
3. Surprise (PA3DS)
4. Betalen voor de registratie (DKARS) = bijlage!
5. Slotwoord (PA4XA)

1. Voorwoord

Het is vandaag 29 november en de CQWWCW is gaande, maar ik doe niets. De wind verwachting is verontrustend en de klusjes hebben zich zodanig opgestapeld dat ik de rust niet kan vinden om er rustig voor te gaan zitten. Door privé omstandigheden zijn de afgelopen weken omgevlogen en hebben we naast ons werk veel tijd doorgebracht in een verpleeghuis. Vijf weken zijn we al weer terug van Tenerife en het lijkt een jaar.

In de shack wordt nog wel verder ontwikkeld, de FT2000 wordt wat opgepimpt (ik moet alleen nog de moed vinden om hem uit te bouwen), K9AY loop is ready for testing en ik heb na een defect temperatuur metertje maar een klein weerstationnetje (Ventus W266) aangeschaft. LEUK! Kleuren schermpje en een buitensensor op 868 Mhz, ik moest even voorkomen dat 433 een probleem zou worden. Ik kan nu de wind zien, de luchtdruk, onweer aan zien komen etc. Ach ja, een leuke toevoeging in de shack zullen we maar zeggen. Ik heb de sensor nu nog op een meter of drie in de mast zitten maar die gaat zsm naar een meter of 8. Dus als jullie het weer willen weten moet je bij mij zijn, hi.

Eind van het jaar ben ik weer twee weekjes vrij en ik verheug me daar nu al op. Twee weken hobbyen, lekker eten en koken en eindelijk een periode lekker uitslapen. Maar eerst een leuke lezing op maandag de 7e december, de laatste bijeenkomst van dit jaar. Misschien kunnen we nog wat speculaas bij de koffie krijgen, bestuur?

Ik heb wel een leuk artikel gevonden in het SRA bulletin van november 2015. Gerrit (PA3DS) heeft wat ervaring opgedaan met een Amerikaans merk, beginnend met een 'M'. Lees en huiver. Ik hoop dat Gerrit mij de diefstal van deze kopij niet kwalijk neemt, hi>

2. Maandag 7 december

Op maandag 7 december 2015 zal, als alles goed gaat, Piet Schagen (PA3HDY) ons zijn oude radiotoestel demonstreren en er wat over vertellen. Dat is de z.g. Varadyne, een bouwpakket welk indertijd door de Verenigde Arbeiders Radio Amateurs ( VARA ) werd uitgebracht. Dat deden toentertijd wel meer omroepen, staat me zo bij dat de AVRO de Kassandra uitbracht. Ook de KRO gaf een bouwpakket uit. Hier twee afbeeldingen van de Varadyne:

Er zal ook nog aandacht worden besteed aan de voorstellen voor de komende VR . De bijeenkomst is zoals gewoonlijk in het clubgebouw van de hengelsport vereniging in Purmerend, aan de Vrouwenzandstraat 157 in Purmerend. De avond begint om 20.00 uur en Marjan zal er (hopelijk) weer zijn om ons te voorzien van natjes en droogjes. Erwin, de QSL manager, zorgt weer voor de QSL koffer.

3. SURPRISE !!!

Onlangs hielp ik een collega zendamateur, ene Arie, die een HFstation wilde aanschaffen. Hij had al een transceiver op het oog, maar een punt was nog de aanschaf van een antennetuner. Samen hebben we eerst uitgeknobbeld wat voor type tuner bij de reeds aanwezige antenne paste. Die antenne, zo bleek, is een G5RVjunior. De keus is dan niet zo groot, een automatische was niet de bedoeling, je komt dan snel uit op een tuner van de Tconfiguratie. Die past dit soort antennes moeiteloos aan, is mijn ervaring. Zo gezegd, zo gedaan. Op het web werd, niet al te ver uit de buurt, een dergelijke tuner aangeboden. Er stond een foto van het inwendige bij: twee mooie varco’s en een ringkernspoel. Overduidelijk een Ttuner, hoewel dat er niet bij stond. Verder nog een schakelaar met tig standen, voor alle mogelijke wensen en tegen de achterwand een grote, degelijke, pikzwarte dummyload. Tot slot was de kast voorzien van een kruisnaaldmeter met een bijbehorend meetcircuit. Toppie ! dat scheelt weer een stuk coax.

Met deze specificaties durfde ik deze tuner wel aan te bevelen. Arie nam dat over en de tuner verwisselde voor een redelijke prijs van eigenaar. “Voor je er mee aan de gang gaat, zal ik je nog even helpen wegwijs maken, hoe je met de ringkernspoel moet omgaan, en vooral hoe niet”. Ik had er juist een op de werkbank liggen, die was gesneuveld, vandaar nog deze kreet. Bovendien had Arie nog niet eerder met een tuner gewerkt en dan lijkt het een eng ding. Die afspraak werd gemaakt. Op het afgesproken tijdstip wilden we dus met het inmiddels complete station de banden onveilig gaan maken.

Maar om even te laten zien, waarom je met een ringkernspoel met een koperen loper, zoals ze bijna zonder uitzondering zijn uitgevoerd, wat voorzichtig moet omgaan, schroefden we eerst even de tunerkast open: verrassing !! Van verbazing vielen we beiden stil !! Kennelijk had de verkoper de kast nog nooit open gehad en wist hij zelf niet wat ie verkocht. De foto die bij de verkoopadvertentie stond had ie in elk geval niet zelf genomen, maar misschien ergens van het internet gevist. Hoe het ook zij, de inhoud van de kast was niet die, welke bij de advertentie stond: de spoel was geen ringkernspoel, maar een luchtspoel van zo’n 7 a 8 cm diameter, wel echt origineel, en rechtop op de bodem geplaatst. Verder was de dummyload niet het pikzwarte, opvallende gevaarte op de achterwand, maar linksachter in de kast zat een goudkleurig onderdeel, dat ik meteen herkende. Die dingen had ik thuis ook liggen in de doos met curiosa !

Dat zijn namelijk prachtig uitgevoerde, draadgewonden weerstanden voor groot vermogen, en, zoals ik meteen met de meter die ik had meegenomen, kon aantonen, die in de tuner had een zelfinductie van ongeveer 10 µH ! Een reuze trefzekere “dummy” om je eindtrap mee om zeep te helpen. Een geluk bij een ongeluk is, dat een luchtspoel niet in verzadiging kan raken, dus dat is eigenlijk het minste probleem. De antenne kon er later dan ook prima mee worden aangepast. Het enige verschil is, dat je met de loper van een ringkernspoel 45 standen hebt en met de luchtspoel met schakelaar slechts zo’n 15 standen. Het is soms even meer zoeken naar de juiste stand van de schakelaar. Dat moet je liefst doen met de sterkte van het ontvangen signaal, en dat punt is niet altijd even duidelijk te vinden. De tuner zelf, dat is dus de spoel met de twee varco’s, werkt naar behoren. Alle rimram er omheen, die de kast verder opvult, bestaat uit hulpmiddelen om het aanpassen makkelijk te maken. Daarvan is de kruisnaaldmeter ideaal. Je ziet in een oogopslag je (laag)vermogen en SWR, even spelen met de knoppen en je bent aangepast. Daarna kun je het vermogen opvoeren. De nepdummy is ongeschikt voor gebruik, en dat heb ik Arie dan ook dringend afgeraden.

Op de meter op de foto kun je zien dat de dummy een spoel is. Onbegrijpelijk dat een fabriek van naam zo’n nepding in zijn apparatuur inbouwt. Het ziet er toch echt origineel uit en niet als een amateurmodificatie. De chefontwerper was vast met vakantie toen deze serie de deur uit ging. Overigens is Arie inmiddels regelmatig op de diverse banden te werken, dat is dan weer een mooie uitkomst.

De moraal van dit verhaal: bij de aanschaf van een apparaat als dit, is het misschien toch wel verstandig om er voor de koop maar even in te kijken, dan zie je wat de handel is. Het kastje kan prachtig zijn, het gaat om de inhoud, de onderdelen. En vooral ook of er niet ondeskundig in geklooid is. In dit geval pakte dat wel redelijk uit, maar het zou ook anders kunnen aflopen.

Gerrit, PA3DS. (Overgenomen uit SRA bulletin van november 2015!)

1. Betalen voor de registratie
2. Slotwoord

Het artikel van DKARS heb ik als bijlage bij de nieuwsbrief gevoegd, omdat ik hem met geen mogelijkheid in de nieuwsbrief geplakt kreeg?

Overgenomen uit DKARS magazine van november 2015.

Het is wederom geen nieuwsbrief om over naar huis te schrijven, maar op het gevonden artikel van Gerrit (PA3DS) na was er geen copij. Het is wat het is.

Fijn weekend,

Best 73’s, Sietse (PA4XA)