VERON afd. 56 Waterland Elektronische Nieuwsbrief. Mei 2017 Redactie: PA4XA pa4xa@amsat.org |
---|
Naam | Call | Telefoon | Email adres | |
---|---|---|---|---|
Voorzitter | Nico van der Bijl | PA0MIR | 434954 | pa0mir@veron.nl |
Secretaris | Stef Macrander | PA0SJM | 362082 | pa0sjm@veron.nl clubzaken: pi4wld@veron.nl |
Penningmeester | Pim Eijlander | PA5PEX | 364031 | pa5pex@veron.nl |
Bestuurslid Webmaster | Gert Meinen | PA3AAV | Via email! | pa3aav@veron.nl |
Bestuurslid | Jan Beijer | PE2ELS | 0204930194 | jbijer2@xs4all.nl |
QSL manager | Erwin Kleis | PA3BLS | 438934 | pa3bls@amsat.org |
Leesmap | Nico van der Bijl | PA0MIR | 434954 | pa0mir@veron.nl |
Waterland Award | ||||
Redactie nieuwsbrief | Sietse | PA4XA | Via email! | pa4xa@amsat.org |
Waterland ronde | Iedere vrijdagavond om 21.00 uur lokale tijd op 145.350 MHz | |||
Homepage | http://www.veronwaterland.nl/ |
1. Voorwoord
Mei; voor mijn gevoel begint dan het lekkere weer. Nou is april niet een warm lopertje geweest, het voelde meer aan als een winterachtige herfst. Maar we blijven positief a.s. zondag is het een graad of 17, dat begint er een beetje op te lijken. Qua condities op de HFbanden is er overigens ook geen sprake van lekker weer. Daar is het ook winter zal ik maar zeggen. Het was geen beste zonnecyclus dit keer en als ik eerlijk ben heb ik er eigenlijk niet heel veel bijzonders aan gemerkt. Vroege (Haags) dat waren nog eens zonnevlekken. Op een breinaald met Brazilië werken, nou mijn breinaald moest deze keer gewoon 7.5 meter lang zijn? Maar ook een zonnevlekken minimum heeft zijn charmes. De lage banden, t/m 10 MHz, worden nu weer interessant maar dat betekent wel 'savonds en 'snachts actief zijn en grote antennes. Ik heb hier een single band Inv. V voor 5 Megahertz, dat past nog net in mijn stadstuintje. We hebben sinds kort nog maar 15 kilohertz ter beschikking, maar een CW signaaltje kan je daar nog prima in kwijt. Ik ben van plan om daar de komende herfst en winter eens wat meer aandacht aan te besteden. Wie doet er mee?
In het najaar heeft de Veron een enquête gehouden. Hierin werd gevraagd naar ervaringen en verwachting op amateurgebied. Een goede zaak dat de vereniging haar leden raadpleegt. Recent zijn de resultaten van deze enquête bekend gemaakt. Ik heb de resultaten als bijlage bij deze nieuwsbrief gevoegd zodat jullie hier kennis van kunnen nemen.
Omdat we heel wat maritieme liefhebbers in de afdeling hebben, ook weer een mooi verhaal overgenomen uit 'Hellemonster'. Een website die aandacht besteed aan morse. Ditmaal een verhaal uit 1955, lekker nostalgisch.
2. Maandag 1 mei 2017
Op maandag 1 mei is er een lezing over vliegtuig communicatie. Ik ken er de ins en outs niet van, maar het zal weer interessant zijn. Vliegtuigen communiceren ook in de KG (Aeronautisch mobiel) ik ben zeer benieuwd over het hoe en het waarom. Wat is de link met het zendamateurisme? Ik denk de moeite waard, dus komen! De bijeenkomst is zoals gewoonlijk in het clubgebouw van de hengelsport vereniging in Purmerend, aan de Vrouwenzandstraat 157 in Purmerend. De avond
begint om 20.00 uur en Marjan (of een vertegenwoordiger) zal er weer zijn om ons te voorzien van de natjes en droogjes. Erwin, onze QSLmanager, zorgt natuurlijk weer voor de QSL koffer.
3. RABO fietstocht
Oproep aan onze meer of minder sportieve leden! Deze oproep geldt ook voor familieleden, aanhang vrienden en kennissen! In totaal zoeken we liefst 10 deelnemers voor:
Fietsen voor de clubkas!
Kan de clubkas van uw vereniging een extraatje gebruiken?
Doe dan mee met de Rabo FietsSponsortocht. Op zaterdag 10 juni 2017 organiseert
Rabobank Waterland en Omstreken samen met Toerclub en Wielervereniging
Volendam een grote fietstocht door onze prachtige omgeving.
Er zijn drie routes, van zo’n 35 km lang, met diverse stempelposten en de mogelijkheid
om tussenstops te maken. Starten kan in Purmerend, Westbeemster, De Rijp, Ilpendam,
Oosthuizen en Edam. Verenigingen en stichtingen die klant zijn van Rabobank Waterland
en Omstreken kunnen zich inschrijven. Voor maximaal tien leden ontvangt de vereniging
€25,per persoon. Met tien fietsende leden kan de club zo maximaal €250,bij elkaar
fietsen voor de clubkas.
Wij willen als groep rond 10 uur vertrekken vanuit Purmerend bij het hoofdkantoor van de Rabobank en verwachten uiterlijk 1 uur daar terug te zijn zodat er geen beslag ligt op de hele dag. Meld je aan bij één van de bestuursleden, liefst bij Pim, PA5PEX die zal zorgen voor de registratie. In de volgende Nieuwsbrief volgen de details. Vorig jaar waren we helaas maar met 6 deelnemers, maar het was een heel geslaagd gebeuren en we hebben zeer gezellig rondgefietst door de mooie omgeving hier. Ook deelnemers die met ondersteuning fietsen mogen zich melden!
Het bestuur.
4. DXcode of conduct (DXgedragscode)
Ik luister, luister, en luister nog meer. Ik roep alleen aan als ik het DXstation goed kan opnemen. Ik vertrouw niet blindelings op de DXcluster en roep niet aan voordat ik volledig zeker ben van de roepnaam van het DXstation. Ik stoor het DXstation niet, noch een ander station dat het DXstation aanroept. Ik tune nooit op de DXfrequentie, noch binnen het venster waar het DXstation luistert. Ik wacht tot het DXstation het QSO volledig heeft beëindigd voordat ik zelf aanroep. Ik gebruik steeds mijn volledige roepnaam.
Nadat ik het DXstation heb aangeroepen blijf ik steeds korte tijd luisteren; ik roep niet continue aan. Ik reageer niet als het DXstation een ander station aanroept. Ik reageer niet als het DXstation naar een roepnaam vraagt die niet op mijn roepnaam lijkt. Ik reageer niet als het DXstation roept voor stations uit een ander geografisch gebied dan waarin ik mij bevind. Wanneer het DX station mij heeft aangeroepen herhaal ik mijn roepnaam niet tenzij ik denk dat die niet goed werd opgenomen. Ik ben dankbaar als en wanneer de verbinding geslaagd is. Ik respecteer mijn radiovrienden en gedraag me zodanig dat ik ook hun respect verdien.
Overgenomen uit het afdelingsblad van de afdeling Assen (Hunsotron 23)
5. Nieuwsbrieven uit andere afdelingen
Ik gebruik regelmatig leuke artikelen uit de nieuwsbrieven van andere afdelingen, maar dat zijn er zoveel dat het altijd maar een zeer kleine greep is. Daarom bij deze de links naar diverse afdelingen hun nieuwsbrieven zodat je zelf eens kunt kijken of er iets van jouw gading bij zit.
Natuurlijk blijf ik leuke artikelen overnemen en één op één in onze nieuwsbrief plaatsen.
Sietse (PA4XA)
6. Leeuwarden culturele hoofdstad in 2018
Het onderstaande bericht heeft onze secretaris ontvangen:
"Hallo beste radiovrienden, afdelingsbesturen van Veron en VRZA, redacteuren van afdelingsbladen en diverse amateur ronde's. Graag nodig ik u uit om onze 3e nieuwsbrief te lezen inzake Ham Ecc 2018 ons amateur project voor 2018 waar Leeuwarden/Fryslân culturele hoofdstad is van Europa. We zijn inmiddels vanaf eind 2013 bezig om dit grootse evenement vorm te geven en het gaat steeds concreter worden. Verspreiden onder uw leden is geen probleem, hoe meer publiciteit hoe beter.
NIEUWSBRIEF 3: https://goo.gl/pbDz81
73' Met vriendelijke groeten With kind regards Mit freundlichen Grüßen Sincères
�salutationsMeifreonlikegroetnis,SpozdravemСуважением
�����������
Roel Pot PD0OYF Secretaris en PR voor de Hamecc2018 "
7. Een raar verhaal uit de Caribische Zee (Hellemonster, via PD2YL)
Het was een raar geval, de geboorte van Piet, de telegraferende zeemeeuw. Sparks had het zeemeeuwenei gevonden toen ze de motorsloep van de "Guana" gecharterd hadden voor een tochtje naar een strandje niet ver van Martinique. De middag werd doorgebracht met zwemmen en het consumeren van drankjes, gebrouwen uit kokosnoten en een goed kwantum rum. Voor de melk werd een kleine inboorling de palmen ingestuurd, de rum hadden ze zelf meegenomen. Het was een zeer aangename manier om de middag door te brengen. Onder één van de kokospalmen had Sparks het ei gevonden in een kuiltje in het zand. Hij maakte een soort kistje van twee schelpen, bekleedde het goed met gras, deed het ei er in en nam het mee naar het schip toen ze ‘s avonds aan boord teruggingen. Die avond fikste hij een soort broedmachine in elkaar. Hij had een 60 W lamp in één van zijn laden gebruikte, verder een lege koffiebus, wat eindjes draad en een oude roepletterlijst. Deze scheurde hij in heel fijne stukjes en op deze stukjes legde hij het ei. Het hele geval werd in een afgelegen hoek achter de zender op de seintafel vastgeschroefd. De lamp werd ingeschakeld. De volgende dag scharrelde Sparks via de eerste stuurman bij de tweede stuurman een thermometer op.
Het schip vervolgde zijn weg van de ene haven naar de andere. In het radiodagboek van de “Ganua,” dat Sparks uit hoofde van zijn beroep bijhield stond, vlak achter de notering van het SG van de accu's, te lezen: SGNI Batt. 1290, Batt. Ontv. 12201230, Batt. AAT. 1280, Temp. BB 120 grad. iedere dag met grote nauwkeurigheid ingevuld. Ik weet niet meer hoe lang het duurde eer het ei openbrak. Eerst was er een klein barstje in de schaal, toen meerdere, er vielen stukjes af en tenslotte stapte Piet uit de schaal. Nu weten we uit “Het Boek” dat een kleine vogel U het nieuws zal brengen. We weten ook, dat over het algemeen wordt aangenomen, dat zeemeeuwen de geesten zijn van overleden zeelui en wel die van radiotelegrafisten in het bijzonder.
Piet had een best leven. Scheepsbeschuit en kleine stukjes vlees die Sparks voor hem sneed, rozijnencake en een schoteltje water op de seintafel en soms een beetje wijn uit Chili of Argentinië al naar gelang het schip zich bevond. Hij werd nog zindelijk ook, naarmate hij groter werd. Na vier weken woog Piet een pond en hij ontwikkelde een techniek waarbij hij zijn rechterpoot naar voren hield, als hij over de seintafel huppelde. Hij was bezig zijn pols, of wat een zeemeeuw dan ook onderaan zijn poot heeft hangen, te ontwikkelen. Op een morgen, toen Sparks in de seinhut kwam, stond Piet op één poot te balanceren, terwijl hij met de andere de seinsleutel vast had en deze op en neer bewoog. Als hij naar buiten ging om een rondje te vliegen, hield hij niet, net als andere meeuwen, beide poten recht naar achteren, nee hij hield zijn rechterpoot recht vooruit.
Op dat schip werd er heel wat geseind en Piet was steeds een belangstellend toeschouwer. Met zijn kop scheef luisterde hij naar het zoemen van de omvormer en steeds stond hij vlak bij de seinsleutel met zijn rechterpoot omhoog, terwijl hij probeerde Sparks' seinschrift te imiteren Als er berichten binnenkwamen luisterde hij mee naar de speaker, terwijl Sparks de schrijfmachine bewerkte. Eerst stond hij op zijn linkerpoot, dan weer op zijn rechter, alsof hij zich afvroeg hoe hij in hemelsnaam ooit zou kunnen leren dat ding te bedienen. Tenslotte fikste Sparks een buzzer met seinsleutel voor hem, op een kant van de seintafel en Piet oefende daar Morse, gewoonlijk ‘s middags tussen 12 en 2. Met het verstrijken der dagen werd hij een volwassen zeemeeuw, kreeg genoeg van het Morse en legde zich meer toe op het vliegen. Meestal zag je hem met het windje meegaan, rechterpoot naar voren, linker onder de staartveren en als hij dwars van de BB reddingssloep kwam, keek hij naar de radiohut, gaf een schreeuw om de aandacht van Sparks op zich te vestigen en bewoog zijn rechterpoot op en neer in het ritme van de Morsecode, terwijl hij bijna bewegingsloos op het windje lag. Gewoonlijk seinde hij een kort berichtje zoals bv "hé Sparks" of "Hoe lap ik hem dat?"
Op een goede dag zagen we hem niet meer rond het schip. Ik denk dat het misschien paartijd geworden was. We zagen hem niet meer tot de volgende winter, toen we in het Westelijk deel van de Golf van Mexico waren. Er stond een Texas Noorder, een harde koude wind. Terwijl het schip nabij de haven kwam, namen een massa zeemeeuwen hun positie in om ons naar binnen te konvooieren De kapitein had haast, hij wilde gauw naar binnen om een vlugge “demurrage” te maken. Toen we in de buurt van de vaargeul kwamen, brak de flits van een morse lamp door de duisternis. Het was duidelijk dat men ons iets wou laten weten. De kapitein zette de machine op stop en omdat noch hij, noch één van zijn stuurlieden morse tekens konden lezen, werd Sparks gepord en kwam op de brug teneinde met de morse lamp de correspondentie te voeren. De meeuwen bleven bij ons, sommige bij de BB wing van de brug, sommige recht vooruit. Terwijl Sparks door de duisternis tuurde, nam een bekende figuur een bijna stationaire positie in wind in, juist aan BB. Het was een zeemeeuw met zijn LINKERPOOT naar voren gestrekt. Sparks schokte naar voren van verrassing, toen keek hij weer vooruit om te proberen het Morselicht te lezen. Nee, het kon Piet niet zijn, dacht hij, deze meeuw hield zijn LINKERPOOT naar voren.
De Morse tekens kwamen weer van de wal, maar wat voor tekens, absoluut onmogelijk om ze te lezen. Sparks werd er hopeloos onder. Tenslotte seinde hij: “Gebruik je andere poot” en keerde zich naar BB vol afkeer van dat soort seinen. De zeemeeuw kwam weer in zicht, de tekens van de wal waren nog steeds onleesbaar, terwijl Sparks z’n instructie aan die artiest achter die Morse lamp aan de wal beëindigde ,gebeurde er iets bijzonders. De zeemeeuw liet zijn linkerpoot zakken, bracht deze met een plotselinge beweging naar achteren onder zijn staartveren, liet z'n rechterpoot zakken en begon in Morsecode een bericht te seinen: “kanaal geblokkeerd” las Sparks. Hij gaf het bericht door aan de kapitein, wuifde naar Piet en ging weer terug naar kooi. Het anker viel en die nacht bleven ze buiten liggen. ‘s Morgens gingen ze veilig naar binnen, terwijl ze zagen dat er een zware boei van de kustwacht uit zijn positie was gedreven en het kanaal versperde. Er was juist nog genoeg ruimte om er in daglicht langs te komen, maar in het donker was het vast mis gegaan. HOE BESTAAT HET ?
W. Vomberg Bron: PDRH nr. 6 februari 1955
8. Slotwoord
Samen met de bijlagen toch weer een mooie nieuwsbrief, al zeg ik het zelf. A.s. maandag gaan we vliegen en dat is ook wel eens leuk. Dus zorg dat je er bent, de koffie staat zoals gewoonlijk bruin en Marjan schenkt hem in. Wat willen we nog meer.
Ik sluit af met het veel te vroege overlijden van Martin, PF9A, uit Volendam. Het is snel gegaan, in mijn beleving was hij in februari of maart gewoon op de verenigingsavond. En opeens lag hij in het ziekenhuis en was het meteen kritisch. Dat was echt even schrikken. Hij laat een relatief jonge vrouw en kinderen en kleinkinderen(?) achter. Wat zullen die hem missen. Maar wij ook, hij was er toch bijna altijd en zijn opmerkingen kon je niet missen. Ook zijn eigen manier van zich in melden in de ronde, steevast als de eerste of in ieder geval één van de eerste. Ik heb wel eens gedacht dat hij er een wedstrijdje van maakte. Pappa Fox Negen Alpha! Het bestuur heeft de nodige aandacht aan het afscheid besteed en hierbij de kaarten die namens ons, leden van A56, aan de familie zijn gezonden. PF9A is SK, dit dit dit da di da. We zullen hem missen.
Het leven gaat door dus tot maandag, Best 73's, Sietse (PA4XA)
Redacteur A56