	Naam	Call	Telefoon	Email adres
Voorzitter	Nico van der Bijl	PA0MIR	434954	pa0mir@veron.nl
Secretaris	Bernard Kruithof	PD4BER	0657747524	bernard.kruithof@ online.nl clubzaken: pi4wld@veron.nl
Penningmeester	Pim Eijlander	PA5PEX	364031	pa5pex@veron.nl
Bestuurslid Webmaster	Gert Meinen	PA3AAV	Via email!	pa3aav@veron.nl
Bestuurslid	Jan Beijer	PE2ELS	0204930194	jbijer2@xs4all.nl
QSL manager	Erwin Kleis	PA3BLS	438934	pa3bls@amsat.org
Leesmap	Nico van der Bijl	PA0MIR	434954	pa0mir@veron.nl
Waterland Award
Redactie nieuwsbrief	Sietse	PF2X	Via email!	pf2x@amsat.org
Waterland ronde	Iedere vrijdagavond om 21.00 uur lokale tijd op 145.350 MHz
Homepage	http://www.veronwaterland.nl/

1. Voorwoord

De meteorologische winter is begonnen, doorgaans is wintertijd beter voor de condities op HF. Nu denk ik dat condities minder van belang zijn geworden door de introductie van FT8. Ik zie QSO's op het cluster die normaler wijze, in deze periode van nauwelijks zonnevlekken, niet konden worden gemaakt. Ik hoor ruis maar toch worden er qso's gelogd, het is en blijft knap en hoe boffen we dat een Nobel prijswinnaar (K1JT) een actieve zendamateur is. Dat zegt wel wat. Nu zijn de voordelen overduidelijk maar kan ik er nauwelijks nog een actieve zendamateur in ontdekken. Het moeilijkste lijkt mij het installeren en laten werken van FT8, daarna gaat het grotendeels vanzelf. Maar ja ontwikkelingen hou je (gelukkig) niet tegen en ook deze mode zal zijn plaats krijgen in onze hobby. CW en phone zullen ondanks deze verregaande digitalisering niet verdwijnen, maar zullen wel aan belang inboeten lijkt mij. We wachten het af.

In de shack wordt er hier wat gerommeld met antennes. Voor de zomer ben ik bezig met een printje van 'QRPguys', een drieband antenne voor 20, 30 en 40 met een straler van 5.20m en vier radialen van 3.25m. Op de camping is QRP leuk en voor mij zijn dit de drie belangrijkste vakantiebanden. Daarnaast ben ik bezig met een Carolina Windom voor 30. Eens kijken of dat beter werkt dan een trapdipool want veel ruimte heb ik niet. Ik hou jullie op de hoogte van mijn bevindingen.

Het is erg rustig op 250 (145) de laatste tijd. Ik heb de set regelmatig bij staan maar hoor bijzonder weinig. Het is dat André en Frans af en toe even met elkaar in QSO zijn, anders was het wel heel erg stil in het Waterlandse. Kom op mannen (en vrouwen) zet 250 eens bij en meldt dat je luistert, dat geeft een beetje reuring (Purmerends begrip, hi) en lokt andere activiteiten uit.

2. Maandag 3 december 2018

We hebben deze keer een DVD van een expeditie naar Burundi (9U), daardoor is er ook voldoende ruimte voor onderling qso en dat vinden we doorgaans ook erg leuk. De bijeenkomst is zoals gewoonlijk in het clubgebouw van de hengelsport vereniging in Purmerend, aan de Vrouwenzandstraat 157 in Purmerend. De avond begint om 20.00 uur en Marjan zal er weer zijn om ons te voorzien van de uitgebreide natjes en droogjes.

Erwin, onze QSLmanager, is er weer met de QSLkoffer en er zijn weer nieuwe kaarten!

3. Eraf (1)

Condor 16 (2 meter). Met slede. Handig voor mobiel of thuis. Output ong. 10 Watt. Compleet met Piker microfoon, luidspreker, aansluitkabel en kleefvoet met antenne voor 2 m. Zie foto. Prijs 35 € .

Interesse? pa0sjm@veron.nl Stef, PA0SJM

3. Bernard zijn eerste schreden op het pad van de luisteramateur.

Het serieuze luisteren naar de korte golf begon toen ik 15 was, op 10 december 1967 (toevallig de twintigste huwelijksdag van mijn ouders, maar dat staat niet in het logboek). Bij een dumpzaak in Utrecht had ik een 19set aangeschaft, waar het zendgedeelte uit was gesloopt. Met een antenne die al hing tussen mijn zolderkamertje en de schoorsteen van de buren, in het huis in Nijmegen waar we het jaar daarvoor naar toe waren verhuisd en de koptelefoon die erbij hoorde, kon ik naar de 80 meter luisteren. Uit wat ik gelezen had was dat zo ongeveer de moeder van alle amateurbanden.

Zo ongeveer zag dat eruit. Met de BFO kon je ook SSB ontvangen, maar indertijd waren er ook nog heel wat amateurs die in AM zonden. Ik werd lid van de VERON afdeling Nijmegen, die op een zolder in een soort patronaatsgebouw in het centrum bijeenkwam, tamelijk romantisch. Ik had me een soort Jongens van de Hobby Club voorgesteld, waarover ik in de boeken van Leonard de Vries had gelezen. In het echt was dat toch anders: het bleken allemaal volwassen mannen te zijn, waar ik me een beetje ongemakkelijk tussen voelde, al waren ze heel aardig. Vooral PA0DIN, die in de buurt van mijn middelbare school ( de Nijmeegse Scholengemeenschap) woonde en die me hielp en me ook op een gegeven ogenblik zijn BC 348 ontvanger uitleende.

Met het lidmaatschap van de VERON kreeg ik ook Electron, en al meteen in het eerste nummer dat ik in januari 1968 kreeg stond een beschrijving van een 80 meter ontvanger, zelf te bouwen, van de hand van PA0VER, John Verheij uit Den Haag. En een paar maanden later maakte de 19 set plaats voor de VER ontvanger, die ik in elkaar had gezet.

En wat een nuttig blad was dat Electron. Een paar maanden nadat ik de 80 meter in gebruik had genomen publiceerde PA0PYT een ontwerp voor een 10 meter converter. Dat paste ik aan met een extra kristal, zodat ik ook 20 en 15 meter kon ontvangen en mijn luisterplezier verdubbelde. In een jaar tijd had ik 138 landen gehoord. En omdat ik me had gemeld voor een NL nummer, ik werd NL 249, op 25 april 1968, begon ik enthousiast kaarten te versturen en kreeg ik zelfs behoorlijk wat kaarten terug. Niet minder dan 85, noteerde ik opo 4 april 1970. Toen was het ook afgelopen met de hobby, ik was in 1969 gaan studeren in Amsterdam en op mijn kamertje was nauwelijks ruimte voor een opklapbed, laat staan voor ontvangers en antennes. De 19 set is verdwenen, maar de zelfgebouwde ontavnger niet.

Wat ik toen natuurlijk niet wist was dat er buitengewoon goede condities op de kortegolfbanden bestonden, omdat we in die tijd in een zonnevlekkenmaximum zaten – dat hielp natuurlijk enorm. En daarnaast was het storingsniveau op de hf banden onvergelijkelijk veel lager dat tegenwoordig. Beide factoren waren vanzelfsprekend enorm bemoedigend voor een beginnende luisteramateur.

Bernard (PD4BER)

5. Belevenissen in het radiostation

Het was in de tijd van de politionele acties in Indonesië. En het liep tegen oud en nieuw. Scheepsladingen vol militairen werden naar de Oost gebracht. Ik zat daar op een tanker. En ik had een paar Nieuwjaarstelegrammen liggen. Zat ook in de lijst van Scheveningenradio. Dat kun je verwachten in deze tijd. Nu was de apparatuur in die dagen niet bepaald up to date. Mijn hoofdontvanger was een HL7 en de zender was een KZ40.

Overdag QSO met PCH maken was er niet bij. Je moest wachten tot het donker werd. Maar dat wisten die jongens op de troepenschepen ook. En als er zo een voor je zat, dan kon je wel een straatje om gaan. Juist in deze tijd was een serie van 100 telegrammen voor deze knapen heel normaal en als ze daar leeg waren dan kwam PCH met ook nog eens een 100 of 150 telegrammen aanzetten.

En een andere zender was er niet. Ze waren althans niet te horen op deze ontvanger en in die buurt. En daar zat je dus in het holst van de nacht. u kunt het geloven of niet, maar ik heb drie nachten standby gestaan tot het zonnetje weer opkwam en PCH wegzakte.

En toen was het Oudejaarsavond. Plichtsgetrouw zat ik weer naar PCH te vissen. Mijn telegrammetjes lagen er nog steeds en ik zat ook nog altijd in de lijst. Dit is een zogenoemde verkeerslijst die kuststations opstelden met de roepletters van schepen waarvoor zij berichten hadden. Die lijsten werden om de paar uur uitgezonden. Het was dan uiteraard de bedoeling dat je zo snel mogelijk met dat kuststation verbinding maakte om de berichten ‘op te halen’. Het werd 22 uur.

Daar stapte de kapitein naar binnen. Wat is dat sparks. Ben je nog bezig?

Ik zou er maar mee stoppen. We zijn oudjaar aan het vieren. Kom mee. Ja maar……… Niks te maren. Kom mee. En daar gingen we. De verhalen over die zuiplappen op tankers zijn zwaar overdreven. Er wordt een glaasje bier of een borreltje gedronken, maar beslist niet meer dan op andere schepen. Alleen bij bijzondere gelegenheden wil het wel eens uit de hand lopen. Maar dat gebeurt elders ook, als u begrijpt wat ik bedoel. En dit was zo’n bijzondere gelegenheid.

Toen het 24 uur was en we elkaar het allerbeste voor het volgende jaar wensten, dacht ik niet meer aan PCH of aan telegrammen. Daarna kwamen de 3e stuurman en de 4e machinist van wacht. Broodnuchter. Ze moesten de achterstand natuurlijk gauw inlopen. En toen kwam het: Zeg sparks, zijn er geen telegrammen? Ik wist dat dit zou komen. Het had de hele avond al achter in mijn hoofd gezeten. Nee. Sorry. Heb Scheveningen nog niet te pakken kunnen krijgen.

Maar ik ga het weer proberen. Misschien heb ik nu meer geluk. U kent het liedje van de Mannetjesputters uit Rotterdam? Zo voelde ik me toen ook. Als een beer. Naar boven en achter de radio. En laat ik nu voor het eerst sinds dagen (nachten) het CQ bandje van PCH horen! Zender bij; paar maal roepen en hebben! Telegrammetjes weg, de beste wensen binnen en de collega op PCH nog even een gelukkig nieuwjaar gewenst en klaar was Kees. Met drie kwartier was het hele zaakje gefikst. Nu hadden we in die dagen nog geen schrijfmachine in het station. Telegrammetjes werden zo mooi mogelijk uitgeschreven. Maar dat lukte die nacht niet zo best meer. Het waren eerder koeienletters. Maar iedereen was tevreden en gelukkig en als beloning moest ik van ieder nog een biertje pikken.

Om 4 uur 's morgens ben ik toch nog op eigen kracht in mijn kooi terecht gekomen en had helemaal geen moeite om in slaap te komen. De volgende morgen zag ik met een moe hoofd de telegrammetjes liggen die ik ontvangen had. Was dat mijn schrift? Nee. Dat durfde ik zo niet bij de bescheiden op te sturen. Dan maar liever even overschrijven op een nieuw formulier. En zodoende wisten ze in Amsterdam niet onder welke omstandigheden die telegrammen ontvangen waren. Nu wel!

W. J. den Baas Bron: Nieuwsbrief december PI4HAL

6. Eraf (2)

Naar aanleiding van onze verkoping in november kreeg ik een mail van Ronald Jansen uit Purmerend, die de nalatenschap van zijn vader probeert goed onder te brengen. Zijn vader was Henk Jansen, PA0HAJ, hij overleed vijf jaar geleden. Binnen de afdeling was hij bekend, ook al omdat hij cursussen organiseerde. Zijn zoon stuurde me bijgaande foto: Hij vertelde daarbij: Het betreft hier twee zelfbouw projecten van mijn vader waarbij de bovenste een twee meter set is van Heathkit. De documentatie van deze set heb ik er ook bij. De onderste is een samengestelde set welke werd gebruikt voor Packet Radio. Hoofdbestanddeel is een Yaesu FT 290R all mode 2m set.

Ik heb deze apparaten op de bijeenkomst op 3 december mee, zodat iedereen ze in het echt kan zien, en wellicht ook tot aankoop kan overgaan.

Bernard, PD4BER Secretaris A56

7. Verslag regionale Veron vergadering

Om contact te hebben en te onderhouden met de lokale afdelingen organiseert het hoofdbestuur van de Veron elk jaar regionale bijeenkomsten. Dit keer was het voor de regio Noord Holland op 12 november en het werd georganiseerd door de afdeling Den Helder. Gert PA3AAV en ik gingen daar dit jaar naar toe en hoorden interessante zaken over de stand van zaken.

Johan Jongbloed PA3JEM had een onderzoek gedaan naar de leeftijd van de Veronleden, dat zijn er zo’n 7000 (op een totaal van 13.000 zendamateurs in Nederland). Die gemiddelde leeftijd is 55 jaar, en de meeste leden zijn tussen de 45 en de 65 jaar. Het gaat erom, jongeren te interesseren voor onze hobby, bijvoorbeeld via lessen op scholen in techniek – en daar is ook allerlei geld voor. Dan moet je een poos wachten, en als de mensen dan een jaar of 45 zijn, hebben ze tijd en zin om zich aan de hobby te wijden en worden ze lid. Als ze jonger zijn hebben ze geen tijd: studie, werk, huis, kinderen, dat soort dingen. Kunnen wij iets doen, als afdeling?

Dan is er een jubileum: de Veron is opgericht na de oorlog en in 2020 bestaan we 75 jaar. Dat moet natuurlijk gevierd worden, en eigenlijk ook wel in Waterland. Laten we daar eens over nadenken en misschien ook vast wat budget reserveren.

Over geld gesproken: het blijft lastig om een zakelijke rekening te openen die niet zo veel geld kost. Een aantal afdelingen is bij de Regiobank aangesloten, die ongeveer Euro 6,per maand kost voor een betaalrekening, een spaarrekening en maximaal 500 overschrijvingen per jaar. Met hulp van de inschrijving bij de Kamer van Koophandel van het hoofdbestuur en handtekeningen van de algemeen secretaris en de algemeen penningmeester lukt het om als afzonderlijke afdeling (die niet is ingeschreven) toch een bankrekening te openen. Wij zijn als afdeling Waterland aangesloten bij de Rabo bank, dus of het ons nu voordeel zou opleveren om van bank te veranderen weet ik niet. Laten we eens kijken.

Op 13 april 2019 is de Algemene Ledenvergadering, daar komen nog allerlei stukken voor; wij vaardigen altijd twee trouwe leden af, dus ik hoop dat die dit jaar ook weer kunnen en willen gaan.

Iets wat ook overal speelt: storing, EMC. Sommige afdelingen hebben een eigen EMC deskundige; er was een cursus voor, opgezet door de Veron EMC commissie. Wie zou er in onze afdeling wel wat voor voelen om aanspreekpunt te zijn voor EMC? Als ik dit opschrijf, komt terug wat ik hoorde op de vergadering: zoek je iemand voor een klus, vraag het aan iemand. Een open vraag of er wellicht iemand is die iets zou kunnen doen, levert bijna nooit resultaat. Toch, ten overvloede, bij deze: wie heeft daarvoor belangstelling?

Verder sprak ik de secretaris van de afdeling Hoorn, die een groot netwerk bleek te hebben van mensen die lezingen houden – dus met hem ga ik nog eens praten om te zien of er interessante lezingen voor onze eigen afdeling zijn te organiseren.

De volgende vergadering van het regionale overleg is in november 2019 en de afdeling Amsterdam zal dan optreden als gastheer.

Bernard Kruithof, PD4BER Secretaris A56

8. Verslag november bijeenkomst

Maandag 5 november was de onderlinge verkoping in de afdeling. Er was veel ingebracht, en vooral de nalatenschap van Aris Kabel (Ilpendam) en Harm Bootsma (19142012) leverden veel spullen op. Zie de foto. Wat is het toch altijd weer interessant om te zien wat een veelzijdige hobby we hebben en wat zijn er veel dingen die je mist, als je ze ineens kan verkrijgen. Je neemt je vast voor dat je al meer dan genoeg hebt. Nee, denk je dan, echt niet, ik heb niets meer nodig. Maar dan zie je ineens een mooie draaicondensator of een apparaatje waarmee je tegelijkertijd de tijd thuis en in Tokio kan zien en jawel dan ga je toch ineens voor de bijl. En zo was er heel veel dat van eigenaar veranderde. De weduwe van Harm Bootsma mailde dat ze erg blij was dat zoveel van de dingen die haar echtgenoot zo veel plezier hadden bezorgd nu weer een nieuw leven waren begonnen bij de leden van onze afdeling. Er waren mensen die vonden dat we wellicht elk half jaar zo iets gezelligs konden doen. Het bestuur zal zich daarover buigen.